Το πήρε κάπου το μάτι μου στα internets και το θεώρησα πολύ καλή ιδέα, μέχρι που άρχισα να το ψάχνω και διαπίστωσα ότι είναι μια γνωστή (σε άλλους προφανώς) τεχνική. Λέγεται mile a minute, να τολμήσω να το μεταφράσω σε μίλι το λεπτό; Είναι ένας πολύ έξυπνος τρόπος να χρησιμοποιήσεις όλα αυτά τα κομματάκια που μαζεύεις από άλλα projects.

Δανείζομαι τις φωτογραφίες από το patchworkposse.com μιας και μου αρέσει πολύ η επιλογή των χρωμάτων που έκανε.

Αν θέλεις και εσύ λοιπόν να εκμεταλευτείς τα κομματάκια σου, ξεχώρισε αυτά που σου αρέσουν ή που θεωρείς ότι ταιριάζουν χρωματικά (αν και δεν είναι απαραίτητο) και σιδέρωσέ τα. Μετά κάτσε στην ραπτομηχανή και άρχισε να τα ράβεις καλή με καλή, χωρίς να σε πολυνοιάζει αν ταιριάζουν τα σχήματα. Μόλις ράψεις 2 κομματάκια, μην κόψεις την κλωστή αλλά πιάσε άλλα 2 και συνέχισε να ράβεις, την κλωστή θα την κόψεις στο τέλος και έτσι θα πάει πολύ πιο γρήγορα το ράψιμο.

Όταν έχεις ράψεις καμιά 20αριά, κόψε την κλωστή και σιδέρωσε τις ραφές. Συνέχισε να ράβεις με τον ίδιο τρόπο αυτά τα καινούργια κομμάτια. Ο στόχος σου είναι να φτιάξεις τετράγωνα διάστασης περίπου 15 εκ. το οποία μπορείς να συνθέσεις αργότερα σε παπλωματάκι.

Αν δεν είσαι πολύ του παρδαλού μπορείς να ενώσεις τα κομμάτια με λευκό ύφασμα ανάμεσα, όπως βλέπουμε στο littlehousecreations.blogspot.com.

Πορώθηκα, πάω να βρω τα κομματάκια μου τώρα!